Ήλθον, είδον και απήλθον..

Καλως ηρθατε

Ένα προσωπικό ιστολόγιο, που φτιάξαμε η αδερφή μου κι εγώ, για να μπορούμε να λέμε αυτά που μας ενοχλούν, αυτά που μας αρέσουν, αυτά που θέλουμε να κάνουμε, αυτά που δεν θέλουμε, μιας και δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα (και την έμφυτη ικανότητα, ίσως), να τα λέμε εκεί που πρέπει, τη στιγμή που πρέπει! Καλή ανάγνωση!

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Καλά γεννητούρια!!

Μια γνωστή μου, ήτανε έγκυος, εδώ και εννιά μήνες (ως συνήθως!), και εχτές γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Η οικογένειά της δεν είχε πάρει τίποτα πρέφα, ακόμα και η αδερφή μου που την είδε, νόμιζε πώς απλά πήρε κάποια κιλά...! Χτές πήγε σε εφημερεύον νοσοκομείο, γέννησε, και μετά μια κοινωνική λειτουργός τηλεφώνησε στον πατέρα της κοπέλας να του πει.... Φταίει η κοινωνία, ή δε φταίει? Τράβηξε όλο το σχοινί μόνη της εννιά μήνες, χωρίς να ξέρει κανείς τίποτα, χωρίς να έχει βοήθεια από κανέναν. Κι εγώ, που κατά τα άλλα είμαι φίλη της, δεν την πήρα ένα τηλέφωνο τόοοοσο καιρό να δω τι κάνει, αν είναι καλά...
Κοπέλα μου, σε συγχαίρω για το κουράγιο και τη δύναμη ψυχής που έχεις και ξέρω ότι θα κάνεις τα πάντα για αυτό το παιδί! Θα είμαστε δίπλα σου....

Τουρισμός και ταξι

Δεν είναι, λένε, καλή διαφήμιση για τη χώρα μας οι εκατοντάδες ταξί που κλείνουν τους δρόμους, και οι τουρίστες μένουν δυσαρεστημένοι γιατί πρέπει να πάρουν λεωφορείο ή να πάνε με τα πόδια.. Οι καλομαθημένοι τουρίστες, τους οποίους κράζουμε όταν πίνουν και χάνουν κάθε έλεγχο.. Πράγματι, δεν είναι καλή διαφήμιση, είναι δυσφήμιση, θα 'λεγα. Όπως δυσφήμιση είναι για τη χώρα μας η οικονομική κατάσταση ή καλύτερα, το οικονομικό (και κοινωνικό πια) αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται. Οι πολιτικοί μας είναι δυσφήμιση, που δίνουν κ**ο για μία ψήφο, και μετά ξεχνάνε τα υποσχόμενα της π.π. (προεκλογικής περιόδου). Η κυβέρνηση που έχει πιει το αίμα όλων των μικρομεσαίων καθώς κι εμείς, γίναμε διεθνώς ρεζίλι, που μυαλό δε βάζουμε και όταν φτάνουμε στην κάλπη, ονειρευόμαστε τον εαυτούλη μας καθισμένο σε μια (οποιαδήποτε) καρέκλα του δημοσίου..! Και, για να 'χουμε καλό ερώτημα, τους ταξιτζήδες τους ρωτάτε αν θέλουν να χάσουνε κι άλλα μεροκάματα? Νομίζετε, τους αρέσει? δεν τους αρέσει! Χάνουμε το δάσος και κοιτάμε το δέντρο.. Ρώτησε κανένας από τους τουρίστες, γιατί γίνεται αυτή η απεργία? Υπάρχει από πίσω της μια σειρά γεγονότων που τους έφτασε σε αυτό το σημείο.. Ας μην κοιτάμε μονόπλευρα..

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Μεγαλώνουμε?

Μια ιστοριούλα

"Κοιμάμαι και ξυπνάω. Τρώω και αναπνέω. Πίνω νερό και πάω τουαλέτα. Παίζω στον υπολογιστή, μπορεί να διαβάσω και απο καμιά φορά. Τριγυρίζω σαν την άδικη κατάρα όλη μέρα. Δεν έχω καμία ψυχολογία να τελειώσω τη σχολή μου, και δεν έχω ούτε λεφτά. Δεν έχω δουλειά, και σαν να μη φτάνει η απογοήτευση που έχω ήδη, μετρώ κάθε μέρα και από λίγη ακόμη, γιατί δεν μπορώ να βρω δουλειά. Προσπαθώ να περνάω τη μέρα μου με οτιδήποτε μικρό ή μεγάλο μπορώ να κάνω, ακόμα και να πάω να πετάξω τα σκουπίδια πριν αυτά γεμίσουν. Εικοσιένα χρόνια τώρα, παλεύω καθημερινά για ένα καλύτερο αύριο. Δεν ήξερα πως γι' αυτό το "αύριο" πάλευα. Και, παρά τη θλίψη μου, είναι κι εκείνοι που μου ζητάνε σαν φύλακές άγγελοί μου, να τελειώσω η σχολή. Γιατί να την τελειώσω, παρακαλώ? Για να συμπληρώσω το χαρτί τουαλέτας που τελειώνει όπου να 'ναι? Ή για να μην έχει κανείς να μου προσάψει κάτι τα υπόλοιπα χρόνια μου? Λες και το ότι δεν θα βρω δουλειά, θα είναι απόρροια αποκλειστικά και μόνο του ότι δεν τέλειωσα το πανεπιστήμιο! Ή μήπως να τελειώσω τη σχολή για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ και τέτοιες μπούρδες? Ο εαυτός μου δεν συνήθισε να δουλεύει μέσα σε κλουβιά και μάλιστα ενώ τον καταστρέφουν, και θα αργήσει πολύ να συμβιβαστεί μ'αυτό. Τι να κάνουμε τώρα που η υπομονή δε φτάνει?"

Κι έλεγα.. τι λείπει, τι λείπει..

Αυτά είναι! Ένα μέρος είχαμε να ψωνίζουμε να ψωνίζουμε φθηνά μακαρόνια, πάει κι αυτό. Θα μου πεις, δεν ήτανε Ελληνικό! Σωστά, δεν ήτανε Ελληνικό. ήτανε, όμως, ΦΤΗΝΟ! Και τώρα, πάει! Όποιος πρόλαβε τον κύριο είδε! Ό,τι πήραμε, πήραμε! Το καλό της υπόθεσης είναι ότι θα απορροφηθούν από ότι λένε) όλοι οι εργαζόμενοι των Dia. Άντε να δούμε, θα βάλουνε μυαλό και τα Ελληνικά Σουπερμάρκετς και θα κατεβάσουν καθόλου τις τιμές???

Του Δημήτρη Χρήστου. Διαβάστε το..

του Δημήτρη Χρήστου  

ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ στο όνομα της πατρίδας να πουλάς την ίδια σου την πατρίδα και να εξαπατάς τον ελληνικό λαό, για δεύτερη φορά, παριστάνοντας ότι αγωνίζεσαι να τον σώσεις. Νίκησες στις εκλογές με ένα πρόγραμμα, για να εφαρμόσεις τελικά τα εντελώς αντίθετα (αυθεντικά νεοφιλελεύθερα) και από αυτά που έλεγες, και από αυτά που αντιστοιχούν στον χαρακτήρα και σε όση ιδεολογία έχει απομείνει στο σοσιαλιστικό σου κόμμα, χωρίς να αισθάνεσαι την παραμικρή ανάγκη να ζητήσεις για όσα κάνεις την έγκριση του ελληνικού λαού. Για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά έχουμε εφαρμογή του σχεδίου “σοκ και δέος” σε μια κοινοβουλευτική δημοκρατία και μάλιστα της Ευρώπης. Αξίζει σε μια χώρα της ιστορικής και πολιτισμικής σημασίας της Ελλάδας η απόλυτη ιδιωτικοποίησή της με τους ιθαγενείς σε ρόλο υπηρετικού προσωπικού;
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ 154 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που εξελέγησαν υποσχόμενοι στους ψηφοφόρους τους τα εντελώς αντίθετα, να στηρίζουν πολιτικές υποδούλωσης της χώρας, διαχειριζόμενοι -ως βαποράκια- τους εκβιασμούς των δανειστών. Κρίση είναι η κ. Βάσω Παπανδρέου να αναγνωρίζει δημοσίως τις καταστροφικές επιλογές της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, αλλά να βάζει υπεράνω της πατρίδας το κομματικό συμφέρον.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ της επιρροής Βενιζέλου να υπογράφουν κείμενο διαμαρτυρίας για την οικονομική πολιτική Παπακωνσταντίνου, απειλώντας εμμέσως να καταψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο, και μόλις αναλαμβάνει την ευθύνη των οικονομικών ο δικός τους, παρότι διπλασιάζει τις επιβαρύνσεις προς την κοινωνία, καταστρέφοντας ό,τι έχει απομείνει στην αγορά, να γίνονται από αμφισβητίες ταλιμπάν του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ένας βουλευτής (Αθανασιάδης) να μεταβάλει άποψη την τελευταία στιγμή, να ψηφίζει τελικά το Μεσοπρόθεσμο, εξηγώντας πως τον κάλυψαν οι διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών και την αμέσως επομένη μέρα να αποκαλύπτει ότι τον απειλούσαν πως, αν δεν ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, θα βρεθεί νεκρός σε κάποιο χαντάκι, χωρίς κανείς να δίνει συνέχεια στο θέμα. Η δουλειά έγινε!
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να σχεδιάζεις τη βάρβαρη άγρια τρομοκράτηση και διάλυση των συγκεντρωμένων στην Πλατεία Συντάγματος πολιτών, μετατρέποντας το κέντρο της πόλης σε εμπόλεμη ζώνη, προκαλώντας τεράστιες υλικές ζημιές και δυσφημώντας μια ιστορική πόλη σαν την Αθήνα σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να ακυρωθούν 8.000 κρατήσεις σε ξενοδοχεία της πρωτεύουσας και όλα αυτά για να ενισχύσεις τη θέση σου στην εξουσία!
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να θεωρείς τις διαμαρτυρίες απελπισμένων ανθρώπων ως παρακρατική τρομοκρατία τύπου Γκοτζαμάνη, σε βάρος ενός πολιτικού συστήματος, που, όπως αποκαλύφθηκε στην περίπτωση του σκανδάλου της SIEMENS, λαδωνόταν από όποιον έπαιρνε δημόσια δουλειά.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να λες ότι ποντάρεις στην πράσινη ανάπτυξη και να αναθέτεις το κρίσιμο υπουργείο που θα την υλοποιήσει σε έναν νεοφιλελεύθερο υπάλληλο με εντολή να πουλήσει τα πάντα άνευ όρων και ορίων και να αγνοήσει όλες τις προεργασίες και δεσμεύσεις της προκατόχου του.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να μην έχεις κανένα σχέδιο για ανάπτυξη, καμία άποψη και ιδέα για τα περίφημα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και να περιμένεις αυτό να γίνει από τους Γερμανούς όταν θα έχεις ρίξεις το κόστος εργασίας στα επίπεδα της ανατολικής Ευρώπης, για να μετακομίσουν εδώ μονάδες εντάσεως εργασίας και υψηλών ρύπων.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ να πανηγυρίζεις για τα νέα δάνεια που εξασφαλίζεις όταν γνωρίζεις ότι δεν είσαι σε θέση να αποπληρώσεις ούτε τα μισά από αυτά που σε δάνεισαν. Κρίση είναι να έχεις παραδώσεις τα κλειδιά του μαγαζιού στους δανειστές και να προσποιείσαι ότι εδώ εσύ αποφασίζεις για όλα.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ μια χώρα με τη βαριά κληρονομιά της δικής μας να μην έχει λαμπρή παιδεία υψηλού επιπέδου, ανοιχτή σε όλους, που να έλκει μάλιστα και χιλιάδες ξένα παιδιά να σπουδάσουν ή να κάνουν τα μεταπτυχιακά τους εδώ. Κρίση είναι σε μια χώρα σαν την Ελλάδα να θες να εφαρμόσεις τα άγρια οικονομικά εμπορικά μοντέλα του Φρίντμαν.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ, μοναδικό πολιτικό φαινόμενο παγκοσμίως, να έχει δημοσκοπικά ποσοστά κοντά στο 10% και να μη μετέχει σε καμιά κοινωνική και πολιτική διεργασία, να διαβουλεύεται και να κάνει ενότητα με τον εαυτό του και να περιμένει τελικά τη δευτέρα παρουσία για να εγκαθιδρύσει τον δικού του τύπου σοσιαλισμό.
ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ σε μια τέτοια κατάσταση για την πατρίδα μας οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις να μη βιάζονται, να μην καίγονται για την ενότητα που ποθεί ο κόσμος της αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων και δεκάδων χιλιάδων ψηφοφόρων και στελεχών του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με την μεγάλη προδοσία.
αναδημοσίευση απο εφημερίδα Η ΑΥΓΗ

Κι άλλο ψαλίδι???

Μείωση καθαρών αποδοχών σε  μισθωτούς άνω των 30 και συνταξιούχους κάτω των 65 με μηνιαίες αποδοχές 750 ευρώ και άνω! Ο Γιωργάκης θεώρησε πως τα 750 ευρώ είναι υπέρ αρκετά για να βγάλουμε πέρα το μήνα μας, και αποφάσισε εκείνος αντί για μας, να μας τα μαζεύει σε έναν κουμπαρά, και να μας τα δίνει σε μια ώρα ανάγκης...! Το αφορολόγητο κατέβηκε στα 8.000 ευρώ, μιας και ο Προθυπουργός αποφάσισε ότι τα 12.000 παραήταν πολλά για να μη φορολογούνται κιόλας! Μισθωτοί ιδιωτικού τομέα χωρίς παιδιά, μείον 28 ευρώ. Μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα με παιδιά, μείον 38 ευρώ! Γιατί πρέπει να μπουν και στον κουμπαρά των παιδιών μας λεφτά για να έχουν για αργότερα! Εκκαθάριση φορολογικής δήλωσης, το 2012 παρακαλώ! Γιατί ο κύρ-Γιώργος αποφάσισε ότι μέχρι τότε θα τα βγάλουμε πέρα πολύ άνετα! Οι μισθωτοί με αποδοχές 1000 ευρώ και άνω, μείον 28 ευρώ μόνο! Γιατί ο Γιωργάκης σκέφτηκε: "Πιο εύκολο να κόψω 38 ευρώ από κάποιον που παίρνει 750 ευρώ το μήνα, γιατί τι είχε, τι έχασε! Ενώ αν κόψω 38 ευρώ από κάποιον που παίρνει 1000, μπορεί να του κακοφανεί!!"!! Από δώρα και επιδόματα, δεν το συζητώ.. Ας μη θυμηθώ πόοοοοοοσα επιδόματα παίρνουν οι βουλευτές...: επίδομα χαρτιού τουαλέτας, επίδομα στυλού, επίδομα σβήστρας κλπ κλπ....

Σκalter!!!

Λαθραίο το πετρέλαιο στο καράβι για Ασπρονήσι. και τι θα δείξει το Σκαι προκειμένου να ξεχάσουμε το συμβάν; Να ασχοληθεί με τη χρεοκοπία του Alter. Εδώ και λίγες (ας πούμε) μέρες, δεν μπορείς να δεις ειδήσεις στο Σκαι γιατί δε λένε τίποτα άλλο παρά για το "αντίπαλο" κανάλι. Ξαναφέραν στην επιφάνεια εδώ και λίγο καιρό, ρεπορτάζ, ιδιαίτερα για τη χρεοκοπία του. Και το Alter, ως αντεπίθεση, η οποία πρέπει να γίνει, περνάει κρόουλ στο πάνω μέρος της οθόνης, καλώντας το πλήρωμα του πλοίου για το Ασπρονήσι, να επικοινωνήσουν με το κανάλι...!! Και ο πόλεμος των μίντια συνεχίζεται ακάθεκτος. Ποιός θα "χτυπήσει" πιο δυνατά, ποιός θα προλάβει να ρίξει χτύπημα κάτω απο τη μέση και δε συμμαζεύεται..! Θα συγχωνευτούν, θα διαλυθεί το κανάλι, κανείς δεν ξέρει. Οι μόνοι χαμένοι της υπόθεσης (όπως πάντα εδώ και λίγα χρόνια), θα είναι οι εργαζόμενοι...

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Ποιος το σκέφτηκε πρώτος;

Ποιός ήτανε, άραγε, αυτός που έγραψε το σενάριο της ταινίας αυτής; Αν δεν κάνω λάθος, και αν δεν το είδα στον ύπνο μου, το story ήταν το εξής: Μια ρόδα (για την ακρίβεια, μόνο το λάστιχο), ξύπνησε μια ωραία πρωία σε μια χωματερή, και άρχισε να σκάει με τη δύναμη του "μυαλού" , τα κεφάλια των ανθρώπων. Εν τω μεταξύ, ένα τσούρμο ανθρώπων παρακολουθούν με κυάλια την παρωδία αυτή, και συμπεριφέρονται λες και κάθε μέρα βλέπουν ένα λάστιχο να τριγυρνάει και να σκοτώνει ανθρώπους! Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, δηλητηριάζονται -αν δεν κάνω λάθος πάλι- από τον τυπά που τους φέρνει φαγητό, ο οποίος είναι στο όλο κόλπο με τη ρόδα αυτή. Μένει ένας ζωντανός, γιατί δεν τρώει από το φαγητό που του δίνουν. Αργότερα, ένας μπάτσος εισβάλει εκεί που βρίσκεται το λάστιχο, και το "σκοτώνει". Το λάστιχο αυτό, λοιπόν, μετενσαρκώνεται σε ποδηλατάκι (ναι, σωστά διαβάσατε) και αφού μαζεύει καμιά εικοσαριά ζωντανά λάστιχα ακόμη, ξεκινάει την πορεία του.. που είναι...άγνωστη γιατί εκεί τελειώνει η ταινία! Καμιά φορά, προτιμώ τις γραφικές ταινίες. γιατί οι πρωτότυπες ..... είναι ρίσκο!

Αιώνια ευγνωμοσύνη

"Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη στη μαμά μου και στο μπαμπά μου που με έφτιαξαν. Τους χρωστάω τη ζωή μου, γιατί δε με πέταξαν στους πέντε δρόμους και μου 'διναν κάθε μέρα ένα πιάτο φαϊ και ένα ποτήρι νερό. Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη στους ανθρώπους γύρω μου που με ανέχονται κάθε μέρα που περνάει, καθώς και στο Θεό που ακόμα δε μου πήρε τη ζωή και με αφήνει μέρα με τη μέρα να απολαμβάνω τις χαρές της. Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη που μου άφησαν δέκα ευρώ πάνω στο τραπέζι, γιατί δε μου τα χρωστούσαν! Από την καλή τους την καρδιά το έκαναν! Ευχαριστώ πολύ τον μπαμπά μου που άνοιξε μαγαζί και δε με έβαλε να δουλέψω μέσα, γιατί έτσι, έδωσε λεφτά σε έναν άλλον άνθρωπο που τα είχε, μάλλον, περισσότερη ανάγκη από ότι εγώ. Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη που μου έστελναν 200 ευρώ για να σπουδάζω σε άλλη πόλη, και μάλιστα σε νησί. Μου έφταναν και μου περίσσευαν. Μου περίσσευαν τόσα πολλά, που έχω και δυο χιλιάρικα στην άκρη. Ευχαριστώ την καινούρια γυναίκα του πατέρα μου που παριστάνει ότι με αγαπάει, γιατί θα μπορούσε να μην το παριστάνει καν! Χρωστάω το νεφρό μου στον μπάρμπα που πήγα για δουλειά σε Ξενοδοχείο στη Χαλκιδική, και ήθελε να δουλεύω εφτά ώρες τη μέρα, τριάντα μέρες το μήνα, και να παίρνω 250 ευρώ (χωρίς ένσημα). Χρωστάω τα πάντα σε δυο ανθρώπους που με φιλοξένησαν για ένα διάστημα της ζωής μου και μου έδωσαν ένα πιάτο φαγητό και δε θα μπορέσω ποτέ να τους τα ξεπληρώσω. Ευχαριστώ, επίσης, όλους αυτούς που μου υπενθυμίζουν τα λάθη μου ανα πάσα ώρα και στιγμή, γιατί εγώ ξεχνιέμαι καμιά φορά. Αιώνια ευγνωμοσύνη αξίζει και η καλύτερή μου φίλη, γιατί με αφήνει (κάποιες φορές) να έρχομαι στο σπίτι της. Μπορεί να μη με αφήνει να καπνίζω, να ανοίγω τις κουρτίνες και τέτοια, αλλά της χρωστάω ευγνωμοσύνη μόνο και μόνο που πατάω στα πλακάκια του δωματίου της. Χρωστάω πολλά και στη γάτα μου, που δεν προσπαθεί να με αλλάξει και με δέχεται όπως είμαι. Αιώνια ευγνωμοσύνη χρωστάω ακόμα και σε μια γειτόνισσα, που "με έβαλε στο σπίτι" της. Ακόμα δεν τη ρώτησα τι εννοούσε με αυτό, εφόσον δεν κοιμόμουν ούτε έτρωγα εκεί, αλλά για να το λέει, έτσι θα είναι. Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη και στον παππού μου, που θα μου αφήσει όταν πεθάνει, ένα από τα έντεκα σπίτια που έχει, για να μείνω εγώ με τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, γιατί όταν θα γίνει αυτό, θα είμαι πλέον γιαγιά. Τη ζωή μου θα έδινα και για τις υπέροχες συμβουλές του μπαμπά μου, ενός άντρα που θέλει να κάνω ό,τι δεν έκανε στη ζωή του εκείνος, και μου δίνει συμβουλές τις οποίες ο ίδιος του δεν ακολούθησε ποτέ! Αλλά μάλλον, γι' αυτό μου τις δίνει, για να "μην πάθω κι εγώ τα ίδια". Δεν είναι πολύ καλός; Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη και σε μια κοπέλα που φωνάζει τον πατέρα μου "μπαμπά", ενώ δεν είναι μπαμπάς της. Φαίνεται, ο μπαμπάς μου είναι μπαμπάς όλων των παιδιών της γης! Άρα πρέπει να φανώ μεγαλόψυχη και να μου αρέσει αυτό.  Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη που με μάθανε να ζω ταπεινά και σεμνά, χωρίς να ζητάω λεφτά και γενικότερα, υλικά αγαθά. Με μάθανε τόσο καλά, που τώρα που ζητάω, νομίζουν ότι κάνω πλάκα. Χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη στους δασκάλους καθώς και στους καθηγητές μου, που μου βάζανε πάντα μεγάλους βαθμούς χαριστικά, γιατί δεν τους άξιζα. Ζητάω ειλικρινά συγνώμη που ταλαιπώρησα τόσους πολλούς ανθρώπους απο τότε που ήρθα στη ζωή. Σας παρακαλώ συγχωρέστε με και αφήστε με να σας φιλάω τα πόδια. Όλα αυτά, σας τα χρωστάω, δεν τα άξιζα [...]"

Ηθικά διδάγματα (κατά τη γνώμη μου πάντα): Πρώτο: Ποτέ μην κοιτάς τα χειρότερα για να μάθεις αν αυτό που γίνεται είναι καλό ή κακό. Τα χειρότερα, πάντα θα υπάρχουν Γιατί θα υπάρχουν πάντα? Γιατί δεν είναι αντικειμενικά (τουλάχιστον δεν είναι όλα αντικειμενικά). Δεύτερο: Αφού δεν υπάρχει καμία σχεδόν πιθανότητα να αναγνωριστούν τα καλά που κάνεις, και εφόσον σε πειράζει αυτό, ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ!  Όλοι μας αξίζουμε, δεν μας χρωστάει κανείς, δεν χρωστάμε σε κανέναν. Όλα είναι δανεικά. Σήμερα μου δίνεις φαγητό, αύριο σου δίνω εγώ. Έτσι πάει. Για όσους δεν το ξέρουν, προτείνω να το σκεφτούν και από αυτή την πλευρά. Ευχαριστώ πολύ.

Αφιέρωση.. ειδικά!

Αφιερώνω αυτήν εδώ τη δημοσίευση στα πρόσωπα ενός γεγονότος που συνέβη στη ζωή της αδερφής μου καθώς και στη δική μου πριν από λίγες μέρες..! Καλοί μου άνθρωποι, σας έχει πει κανείς ότι μπορείτε να κάνετε κήρυγμα σε ένα δεκατριάχρονο παιδί, χωρίς να είστε τίποτα άλλο παρά ένας ξένος? Ειδικά όταν το δικό σας παιδί δεν ξέρετε καν που βρίσκεται ανα πάσα ώρα και στιγμή της ημέρας? Καλοί μου άνθρωποι, σας είπε κανείς ότι με τις υποδείξεις σας θα σωθεί ο κόσμος? Πάρτε το χαμπάρι, καλοί μου άνθρωποι. Με υποδείξεις ο κόσμος δεν σώζεται! Βρείτε κάτι καλύτερο! Καλοί μου άνθρωποι, σας είπε κανείς ότι, επειδή λείπει ο γονιός του παιδιού, πρέπει να πάρετε τη θέση του? Έχετε κοιταχτεί ποτέ στον καθρέφτη? Έχετε κοιτάξει ποτέ τη ζωή σας πιο πίσω? Καλοί μου άνθρωποι, σας είπε κανείς ότι μπορείτε να φωνάζετε "μπαμπά" όποιον θέλετε, ακόμα και αν τα ίδια του τα παιδιά είναι δίπλα και το ακούνε? Καλοί μου άνθρωποι, έχετε σκεφτεί ποτέ πώς μπορεί να νιώθουν οι άλλοι όταν ακούν αυτά που λέτε? Καλοί μου άνθρωποι, έχετε σκεφτεί ποτέ ότι οι πράξεις έχουν και συνέπειες? Το μόνο που μπορώ να κάνω για σας και για 'μένα, καλοί μου άνθρωποι, είναι να προσεύχομαι και να αλλάζω εγώ... γιατί αν περιμένω και από σας......
*ΥΓ: Θανάση, με έσωσες με αυτές τις τρεις σου λέξεις "Καλοί μου άνθρωποι".. ειρωνικό, διαχρονικό.. δεν ξέρω τι να πω. Με την ευκαιρία που μου δόθηκε, να είσαι καλά εκεί πάνω και να μας προσέχεις..

Ταινίες για...... διασκέδαση!!

Πρόσφατα είδαμε μία ταινία, ας μην επεκταθώ, που ο βοηθός σκηνοθέτη (αν όχι και ο σκηνοθέτης) δεν πήγανε ποτέ στη δουλειά τους..! Κλασικά: αυτοκίνητα που δεν παίρνουνε μπρος,  όταν ο πρωταγωνιστής χρειάστηκε αμάξι, τα κλειδιά ενός αυτοκινήτου ήτανε πάνω στη μίζα κλπ κλπ...! Κυριολεκτικά, πολλή διασκέδαση! Στο πλάνο όπου ο πρωταγωνιστής έψαχνε κάποιο είδος κουβά, γύρω του δεν υπήρχε τίποτα. Στο αμέσως επόμενο πλάνο, υπήρχε το καπελάκι κάποιου άτυχου εργάτη..! Καθώς και άλλα πολλά ευτράπελα..! Ελπίζω, πάντως, τα έσοδα της ταινίας, να κάλυψαν τα.. έξοδα!!