Έλεος με τα forum...

Ένα μέρος που μπαίνουν άτομα συγκεκριμένης ομάδας, άτομα με κάποιο κοινό πρόβλημα, με κάποια κοινά ενδιαφέροντα και ούτω καθεξής..

Κάθονται οι τρελοκοπέλες (ή τρελοκαπέλες), και σχολιάζουν βγάζοντας όλο το εναπομείναν δηλητήριο, προφανώς κι αυτό που ξέμεινε από την προηγούμενη μέρα..

Αναφέρομαι σε ένα φόρουμ που μπαίνουν οι.. μέλλουσες... μαμάδες, οι μικροπαντρεμένες, οι μεγαλοπαντρεμένες, οι φτωχές, οι πλούσιες, εκείνες που μπορούν, εκείνες που δε μπορούν..

Ανακάλυψα αυτό το φόρουμ όταν έψαχνα για συμπτώματα εγκυμοσύνης. Είχα κάποιες υποψίες περί του τι θα συναντούσα εκεί μέσα, και δεν έπεσα και πολύ έξω...

Γράφοντας ένα θέμα που με απασχολούσε, και έχοντας και τη φωτογραφία μου (ούσα και η αφορμή της όλης τρελοκατάστασης!), άρχισαν να βγάζουν από το μυαλό τους πράγματα που δεν έγραψα ποτέ.. 'Ετσι, για να φανούν, για να μεγαλοποιήσουν και να αρνητικοποιήσουν το κάθε τι που είπα...

Ήθελα να γράψω τη ν εντύπωση που μου έχει κάνει το πόσο πολύ μπορεί να ξεφύγει ένας άνθρωπος από την ανθρωπιά του.. το πώς ένας απλός άνθρωπος μπορεί χωρίς κανένα λόγο να ακούσει τόσες κριτικές από έναν άλλον απλό άνθρωπο.. Που πήγανε οι τρόποι μας ρε παιδιά? Τους είδε κανείς?

Κορίτσια, σας λέω ότι δεν είχα κανένα λόγο να γράψω ψέματα. Μα ακόμα κι αν έγραφα ψέματα, μπορούσατε απλώς να αλλάξετε θέμα... Το να αρχίσετε τις ηθικολογίες, τις ψυχολογίες και δε συμμαζεύεται, ήταν ότι πιο μικρό μπορούσατε να κάνετε...

Ξέρω κι εγώ να το κάνω! Και μπορώ, και μάλιστα πολύ καλύτερα...
Προτείνω να ασχοληθείτε με την προέκταση του εαυτού σας (βλέπε παιδιά) και με το πλύσιμο των πιάτων και.... των πάτων (σας!)!! Καλή συνέχεια στο ευτελές έργο σας..