Η κυρία Αναστασία Σαλή-Παπασαλή, μετά το ρεσιτάλ μεγαλοψυχίας που  έδωσε, αποφάσισε, μυστικά και γρήγορα, να μας βρει δωμάτιο. Εμάς τους έξι. Κλείσαμε ραντεβού στην Πρυτανεία, εμείς οι έξι και ο υπεύθυνος της φοιτητικής μέριμνας, και μας ανακοίνωσε ότι μας δώθηκαν τρια δωμάτια ΔΩΡΕΑΝ σε ένα ξενοδοχείο, προκειμένου να σωπάσουμε και να πάψουμε να αγωνιζόμαστε πλέον για τη στέγαση, και να χαλάμε την εικόνα της Πρυτανείας. Να μην είμαστε, δηλαδή, αντιαισθητικοί. Υπάκουα πλάσματα εμείς, πήραμε τα πράγματά μας και φύγαμε.

Στη συνέχεια, τα "ακούσαμε". Διότι, λένε, δεν έπρεπε να φύγουμε επειδή πήραμε εμείς μόνο δωμάτια, ενώ υπήρχαν κι άλλα παιδιά που το είχαν ανάγκη...

Πού ήτανε αυτά τα παιδιά όταν τα φωνάζαμε να έρθουνε στην Πρυτανεία για υποστήριξη και όχι μόνο? Τώρα θα είχανε δωμάτιο..

Όσο για το θέμα της ενημέρωσης: είχαμε αναρτήσει αφίσες πάνω στην Πρυτανεία, στο μπαλκόνι της οποίας είχε και κρεμασμένο πανό, καθώς και στις κολώνες του πεζοδρομίου. Επίσης, είχαμε μοιράσει ανακοινώσεις, και είχαμε δια στόματος, ενημερώσει διάφορους φοιτητές και μη. Από 'κει και πέρα, το αν κινητοποιήθηκε ο κάθε φοιτητής, είναι δικό του θέμα. Δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, για τον απλούστατο λογο ότι σε αυτή την "κατάληψη" είμασταν έξι άτομα. Βγάζαμε πρόγραμμα μέχρι και για να πάμε στην τουαλέτα, για να μη μείνει το κτίριο μόνο του...