Ήλθον, είδον και απήλθον..

Καλως ηρθατε

Ένα προσωπικό ιστολόγιο, που φτιάξαμε η αδερφή μου κι εγώ, για να μπορούμε να λέμε αυτά που μας ενοχλούν, αυτά που μας αρέσουν, αυτά που θέλουμε να κάνουμε, αυτά που δεν θέλουμε, μιας και δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα (και την έμφυτη ικανότητα, ίσως), να τα λέμε εκεί που πρέπει, τη στιγμή που πρέπει! Καλή ανάγνωση!

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Από μένα για σένα που σ' αγαπώ

Αν δε μπορείς, πρέπει... αν πρέπει, μπορείς...

 Η ανάσα σου ζεσταίνει τα χείλη μου
και το φιλί σου την καρδιά μου
κι όταν αυτά τα δυο, λείπουν από κοντά μου
κρυώνω και τ' αναζητώ
Κρύβομαι στην αγκαλιά σου, εκεί, 
που κανείς δε μπορεί να με πειράξει
Κρύβομαι στο σώμα σου τις δύσκολες ώρες
που κεραυνοί κι αστραπές με τρομάζουν
Δε φοβάμαι γιατί ξέρω ότι είσαι εδώ, 
μα όταν σε νιώθω μακρυά, φοβάμαι διπλά
Νιώθω πως όλα απειλούν τη ζωή μου,
νιώθω μελαγχολία και πόνο
Συγχώρα με, μα δεν έχω τη δύναμη
πάντα να σε κρατώ κοντά μου,
τα φτερά της αγάπης μου κόβονται
απότομα καμιά φορά
κι αργούν να φυτρώσουν καινούρια..
Μα σ'αγαπώ, ξεχωριστή μου αγάπη..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου