Ήλθον, είδον και απήλθον..

Καλως ηρθατε

Ένα προσωπικό ιστολόγιο, που φτιάξαμε η αδερφή μου κι εγώ, για να μπορούμε να λέμε αυτά που μας ενοχλούν, αυτά που μας αρέσουν, αυτά που θέλουμε να κάνουμε, αυτά που δεν θέλουμε, μιας και δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα (και την έμφυτη ικανότητα, ίσως), να τα λέμε εκεί που πρέπει, τη στιγμή που πρέπει! Καλή ανάγνωση!

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Ποιηματάκι για τη γιαγιά

Πρωτοπόρα, βαμμένη κόκκινη
από τον πατέρα της κιόλας
επαναστάτρια, ιδεολόγος
κι ήταν δύσκολοι οι καιροί
Η ψυχή της μεγάλη και αγνή, 
πονηρεύτηκε μετά, όταν πρωτογνώρισε την ασχήμια του κόσμου
Δεν της άρεσε, δε συμβιβάστηκε ποτέ,
πήρε την απόφαση και βάδισε μονάχη
να βρει τα σωστά μονοπάτια,
να εξαγνιστεί η ψυχή της πάλι,
ν' αρχίσει να χαμογελά, να πιστεύει, 
να ονειρεύεται ξανά..

Τα καλύτερα λόγια για 'κείνη, δεν θα το ξεχάσω
όλοι λέγανε "η αγία"
Είχε λάθη, το 'ξερε
μα και ποιός δεν έχει;

Έκανε δική της ζωή, δικό της σπίτι,
δικά της πράγματα, πολλά όμορφα πράγματα
Έκανε τη δική της ζωή, έκανε τη ζωή δική της
Ήξερε πολά, είχε κάνει πολλά
Μας τα 'λεγε σα να 'ταν παραμύθια

Έμενε μακρυά, δεν τη βλέπαμε πολύ
μα όταν συναντίμασταν ο κόσμος ομόρφαινε

Δεν περπατούσε καλά, μα αυτό ήταν
που την έκανε ακόμα πιο ξεχωριστή από ότι ήταν

Μετά, αρρώστησε, κι όλοι την κάνανε πέρα,
όλοι εκτός από αυτούς που πραγματικά την αγαπούσαν
Προσπαθήσαμε, βάλαμε τα δυνατά μας
μα εκείνη είχε άλλη γνώμη για το θάνατο.
ότι ήτανε κάτι αναμενόμενο,
κάτι που έπρεπε να γίνει, κάτι οικείο
Μετά, μας άφησε κι έφυγε μακρυά
Σίγουρα δε μας ξέχασε, δε θα μας ξεχάσει
Δεν αμφιβάλλει για την αγάπη μας
μας βλέπει πάντα, μας προσέχει

Θα σε ήθελα κοντά μου, 
αλλά έχει περισσότερη σημασία αυτό που εσύ θες ...
Σε θυμάμαι πάντα...

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Η κυρία Αναστασία Σαλή-Παπασαλή, μετά το ρεσιτάλ μεγαλοψυχίας που  έδωσε, αποφάσισε, μυστικά και γρήγορα, να μας βρει δωμάτιο. Εμάς τους έξι. Κλείσαμε ραντεβού στην Πρυτανεία, εμείς οι έξι και ο υπεύθυνος της φοιτητικής μέριμνας, και μας ανακοίνωσε ότι μας δώθηκαν τρια δωμάτια ΔΩΡΕΑΝ σε ένα ξενοδοχείο, προκειμένου να σωπάσουμε και να πάψουμε να αγωνιζόμαστε πλέον για τη στέγαση, και να χαλάμε την εικόνα της Πρυτανείας. Να μην είμαστε, δηλαδή, αντιαισθητικοί. Υπάκουα πλάσματα εμείς, πήραμε τα πράγματά μας και φύγαμε.

Στη συνέχεια, τα "ακούσαμε". Διότι, λένε, δεν έπρεπε να φύγουμε επειδή πήραμε εμείς μόνο δωμάτια, ενώ υπήρχαν κι άλλα παιδιά που το είχαν ανάγκη...

Πού ήτανε αυτά τα παιδιά όταν τα φωνάζαμε να έρθουνε στην Πρυτανεία για υποστήριξη και όχι μόνο? Τώρα θα είχανε δωμάτιο..

Όσο για το θέμα της ενημέρωσης: είχαμε αναρτήσει αφίσες πάνω στην Πρυτανεία, στο μπαλκόνι της οποίας είχε και κρεμασμένο πανό, καθώς και στις κολώνες του πεζοδρομίου. Επίσης, είχαμε μοιράσει ανακοινώσεις, και είχαμε δια στόματος, ενημερώσει διάφορους φοιτητές και μη. Από 'κει και πέρα, το αν κινητοποιήθηκε ο κάθε φοιτητής, είναι δικό του θέμα. Δε μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, για τον απλούστατο λογο ότι σε αυτή την "κατάληψη" είμασταν έξι άτομα. Βγάζαμε πρόγραμμα μέχρι και για να πάμε στην τουαλέτα, για να μη μείνει το κτίριο μόνο του...

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Χθεσινά νέα...

Με περίσσιο θράσος και όχι θάρρος, εχθές το πρωί, μπήκε φορτσάτη η κυρία Τέσι Σαλή-Παπασαλή και Πρύτανης, πλέον, του Ιονίου Πανεπιστημίου, λέγοντάς μας να φύγουμε από το κτίριο της Πρυτανείας γιατί της χαλάμε το image.

Δε μπορεί, λέει, να μπαίνει ο κόσμος και να βλέπει αυτή την κατάσταση μέσα σε έναν πολιτιστικό χώρο: παιδιά να κοιμούνται στους καναπέδες και στημένες σκηνές [...] Δεν έχει καταλάβει η κυρία Τέσι ότι ούτε εμάς μας αρέσει να κοιμόμαστε, να ξυπνάμε και να πίνουμε καφέ στην Πρυτανεία σαν τους άστεγους.. Τι "σαν"... Τέλος πάντων.. άσε που δεν έχει και ντουζιέρα να πεις να κάνεις ένα μπάνιο βρε αδερφέ!

Αν είναι δυνατόν, λέει, να ακουμπάει το ξύλο του πανό πάνω στις βουάλ κουρτίνες (!). Ε ναι κυρία Τέσι, αν είναι δυνατόν να υπάρχουν λεφτά για βουάλ κουρτίνες, τη στιγμή που για το πάσο θα πληρώνουμε δυόμιση ευρώ... Να το πω και σε απλά ελληνικά, χεστήκαμε για τις βουάλ κουρτίνες. Δεν έχουμε σπίτι να μείνουμε, Heloooooo!!!

Εγώ είμαι, λέει, υπεύθυνη για τις σπουδές σας και όχι για το σπίτι σας!! Άκου τι σκέφτηκε η γυναίκα! Συγνώμη, κυρία Τέσι, μπορεί, δηλαδή ο καθένας να μένει στην πόλη του, στο πατρικό του, και να σπουδάζει παράλληλα? Μήπως αυτά τα δύο είναι λιγάκι αλληλένδετα? Όχι πολύ, λιγάκι! ε?

Τι είμαι εγώ, λέει, και μεσιτικό, και γιατρός και δικηγόρος σας? Εν ολίγοις, μας λέτε να σπουδάζουμε χωρίς να έχουμε απαραίτητα στέγη, σίτιση και ασφάλεια, σωστά? Οκ....

Εμένα ο γιος μου, λέει, παίρνει 780 ευρώ το μήνα και συντηρεί και μια οικογένεια..! Ναι, κυρία Σαλή, αλλά έχει και μια μάνα που αν χρειαστεί, θα τσοντάρει και με το παραπάνω...

Να με βλέπετε, λέει, σα μάνα σας! Εγώ κάνω, λέει,ότι μπορώ για να σας στεγάσω από τον Οκτώβριο. Εγώ ανέλαβα, λέει, εδώ και ένα μήνα μόνο. Να πάτε να κάνετε αλλού τα παράπονά σας. Δε σας λέω, λέει, να φύγετε αύριο μεθαύριο, αλλά μέχρι την άλλη βδομάδα.... Ε κυρία Τέσι μου, βρείτε μας σπίτι για να μείνουμε, και θα φύγουμε σίγουρα από δω! Και στο κάτω κάτω, τι να κάνουμε? Να πάμε Αθήνα να στήσουμε σκηνές μέσα στη Βουλή?

Να πάτε, λέει, στην κατάληψη των σχολών σας, και όχι σε αυτό το πολιτιστικό κτίριο!! Συγνώμη, κυρία Τέσι, αλλά σε τρεις σχολές ήδη έσπασε η κατάληψη, και αύριο πιθανότατα θα σπάσει και στο Μουσικό. Και στην τελική, αν δεν είχαν οι σχολές κατάληψη, που θα μας στέλνατε? Στο διάολο?

Μη με εκβιάζετε, λέει, εμένα. Εγώ είμαι πολύ συναινετικός άνθρωπος και θα προσπαθούσα πάραυτα να σας βρω στέγη. Δεν το κάνω επειδή με πιέζετε εσείς. Και στο κάτω-κάτω, λέει γιατί οι άλλοι να νομίζουν ότι τα κάνω αυτά επειδή με εκβιάζετε και όχι επειδή θέλω? κυρία Τέσι, τι λόγια είναι αυτά, θα σας μαλώσω! Αφού εσείς τα 'χετε καλά με τον εαυτό σας και ξέρετε ότι το κάνετε επειδή θέλετε, τι σας νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι? Είστε μορφωμένη γυναίκα...

Εκεί είναι που ύψωσε τον τόνο της φωνής της και μιλούσε παράλληλα με 'μένα. Φυσικά δε με άκουγε. Και όταν τη ρώτησα "θέλετε να με ακούσετε και να μη μιλάτε πάνω μου?" απάντησε με ένα κατηγορηματικό "όχι, δεν θέλω να σε ακούσω"... Μιλάμε για πολύ συναινετικό άνθρωπο..

Τσατισμένη έφυγε, κατέβηκε τα σκαλιά, αλλά οι ενοχές της την γύρισαν πίσω. Ανέβηκε ξανά τα σκαλιά και μας είπε: "Αφού δεν καταλαβαίνετε, θα χάσουν και οι 300 φοιτητές τη στέγη τους εξαιτίας σας και δεν θα το θέσω καν στο αυριανό Πρυτανικό Συμβούλιο" και έφυγε...
Οι φοιτητές δεν ήταν καν 300.. οι κλίνες ήτανε 160 στο σύνολό τους.. Τώρα η κυρία Τέσι φανταζόταν ότι σε 160 κλίνες θα βάλει 300 φοιτητές... Οκ...
Ποιος εκβιάζει ποιόν?
Άσε αυτό το Τέσι.. μεγάλη γυναίκα με το όνομα Τέσι..


Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Κατάληψη ελαία


Κι έλεγα ότι κάτι μου θυμίζει αυτό το αντιεξουσιαστικό πανηγύρι... Την απάντηση τη βρήκα. Αυτό το σηματάκι που απεικονίζεται εδώ, είναι αυτό που σημαδεύει κάθε κατάληψη οποιουδήποτε χώρου σε όλη την Ελλάδα.

Συγνώμη, παίδες, αλλά η σχολή δεν θα γίνει ελαία...

Το μπαχαλόσημα και η ιστορία του

Σε τέσσερις από τις έξι σχολές της Κέρκυρας, μετά από Συνέλευση των φοιτητών, αποφασίστηκε κατάληψη, όπως και σε άλλες τρακόσιες σχολές ανά την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών έγινε το εξής κουφό: Κατά τη Δεύτερη Σύγκληση, όπου και μαζευτήκαμε 55 άτομα (χρειαζόταν 60 για απαρτία και 50 για να γίνει κανονικά η Συνέλευση), ήρθε η ΠΑΣΠ να μας μετρήσει όλους! Για κάποιον ανεξήγητο λόγο, μας έβγαλε 43! Άρα, Συνέλευση γιοκ. Και όλα αυτά έγιναν στις τέσσερις και πέντε πρώτα λεπτά! Η Συνέλευση προγραμματίστηκε για τις τέσσερις...  Αποφάσισαν, λοιπόν, οι επαναστάτες της ΠΑΣΠ να μη γίνει Συνέλευση, και σηκώθηκαν κι έφυγαν.  Αφού ξαναμετρηθήκαμε και βγήκαμε περίπου πενήντα (αφού η ΠΑΣΠ ήταν απούσα!!), πήραμε τηλέφωνο τα παιδιά που φύγανε. Κινητά, κλειστά!! Ε, αποφασίσαμε να γίνει η Συνέλευση χωρίς αυτούς. Νομιμοποιήσαμε τη Συνέλευση, και αποφασίσαμε την Κατάληψη...

Εντωμεταξύ, κατά τη Συνέλευση, κατέβηκε ένα πλαίσιο, αυτό του Μέτωπου Αγώνα Σπουδαστών (Μ.Α.Σ.). Οι αριστεροχαρούμενοι και λεγόμενοι μπάχαλοι, βαρέθηκαν να γράψουν ολόκληρο πλαίσιο και σου λένε "Που να γράφουμε τώρα πλαίσιο.. Ας ψηφίσουμε το πλαίσιο του ΜΑΣ, και βλέπουμε..."

Έτσι κι έγινε. Αφού ψηφίστηκε ξέχωρα το πλαίσιο, και σε μια δεύτερη ψηφοφορία, ο τρόπος δράσης μας (δηλαδή η κατάληψη), αρχίσανε τα παρατράγουδα. Τι εννοώ? Ότι από εκεί που τονίζαμε ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ, πήγαμε και κάναμε ακριβώς αυτό. Οργανώνονται συναυλίες, μαθήματα, συζητήσεις με τους καθηγητές (!), προβολή ταινιών...

Ολόκληρο πράγραμμα σου λέω! Τυπώνουν χαρτιά με το πρόγραμμα της κατάληψης! Άκου ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ! Λες και η κατάληψη είναι καμιά οργάνωση ή κάποιο κόμμα ή κάποιο ίδρυμα φιλανθρωπίας που χρειάζεται διαφήμιση...! Φίλε μου, η κατάληψη γίνεται για να πιέσουμε τους άνωθεν! Κάνοντας μαθήματα, μιλώντας με τους καθηγητές και βλέποντας ταινίες, δεν πιέζουμε κανέναν!
Ξάφνου μια μέρα, αποφασίζουν τα πουλάκια μου να κάνουν πανό. Το εξής πανό:

Τι τρέχει με αυτό το πανό? Θα σας εξηγήσω. Τα παιδιά, θέλανε να υπογράψουμε το πανό ως "ΚΑΤΑΛΗΨΗ" και να βάλουμε δίπλα το γνωστό μπαχαλόσημα με τον κύκλο και την αστραπή. Ο συμφοιτητής Νίκος, είπε "ΌΧΙ". Το αποφασίσαμε σαν σύλλογος φοιτητών, και όχι σαν ΕΑΚ, ή ανεξάρτητοι ή κάτι άλλο. Και μάλιστα, ενώ ψηφίστηκε το πλαίσιο του ΜΑΣ...

Εν ολίγοις, τα παιδιά θέλουν να οργανώσουν ένα κίνημα που θα λέγεται "ΚΑΤΑΛΗΨΗ", και θα έχει και το σηματάκι του. Δηλαδή κάτι σαν τους οργανωτές γάμων. "Αν θέλετε να οργανώσουμε την κατάληψή σας, πάρτε στο τάδε τηλέφωνο. Ειδικές προσφορές σε άστεγους φοιτητές..."
Είναι προφανές, ότι το πανό δε γράφτηκε για να ενημερώνουμε τον κόσμο ότι εδώ πέρα γίνεται κατάληψη. Είναι προφανές ότι η λέξη κατάληψη είναι υπογραφή. Τα παιδιά μάλιστα δημιούργησαν blogs όπως "katalipsimousikou.wordpress" και "katalipsitexnon.wordpress" και δε συμμαζεύεται με τίποτα...

Ο απόλυτος αποπροσανατολισμός από τα αρχικά ζητήματα της κατάληψης. Δημιουργήθηκε συντονιστικό καταλήψεων, λες και παλεύουμε να γίνονται καταλήψεις για να περνάει ο κόσμος καλά.. Σε λίγο θα δημιουργηθεί Συντονιστικό Συναυλιών Καταλήψεων, Συντονιστικό Ταινιών Καταλήψεων, Συντονιστικό Ομιλιών Καταλήψεων και Συντονιστικό Άπλυτου Βρακιού μέχρι που θα έχουμε ξεχάσει τελείως πότε και γιατί ξεκίνησε η κατάληψη...

Σβήνω την τελευταία πρόταση, γιατί μάλλον αυτή ήταν που ενόχλησε και όχι το υπόλοιπο κείμενο. Δεν υπήρξαν ποτέ μπύρες και μπάφοι, ούτε στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ούτε στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟΥ και δεν παν να λένε ότι θέλουνε οι άλλοι.... !! Τα συμπεράσματα δικά σας!!!


Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

"Στημένος ο καυγάς ΠΑΣΠ - ΠΑΣΟΚ" (Ριζοσπάστης)

"Σχόλιο της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΜΑΣ

Προκαλεί γέλιο αλλά δεν πείθει κανέναν το στημένο πανηγύρι που στήθηκε μέσα στη Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ από μέλη της ΠΑΣΠ, που δήθεν διαφωνούν με το νέο Νόμο-Πλαίσιο. Μάλιστα, το στήσιμο ήταν τόσο μεγάλο που ο κ. Παπανδρέου διάβαζε από γραπτό κείμενο την απάντηση στα ατίθασα νιάτα του ΠΑΣΟΚ.

Η ΠΑΣΠ χρόνια τώρα αξιοποιεί το γνωστό παραμύθι με το 'καλό και κακό ΠΑΣΟΚ', για να συνεχίσουν να εγκλωβίζονται τα λαϊκά παιδιά, να τρέφουν ψευδαισθήσεις ότι το ΠΑΣΟΚ διορθώνεται. Καμία αυταπάτη. Τώρα οι φοιτητές και σπουδαστές πρέπει να τους εγκαταλείψουν γιατί μπορεί η 'ΠΑΣΠ να είναι ιδέα' και να 'πεθαίνει τελευταία', αλλά όλους ντους άλλους σκοπεύουν να μας ξεκάνουν πιο νωρίς".

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Μπουρδέλο

Αν είναι δυνατόν να τον χειροκροτάμε ακόμα...

Παλεύει ο άνθρωπος για την ελευθερία μας, ενώ παράλληλα τρέχει να προλάβει να κάνει την εκπαίδευση να προέρχεται Φυσικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου...

Δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά προσπάθησα να γράψω δύο φορές αυτό το κείμενο παραθέτοντας το  βίντεο της Συνδιάσκεψης του Πα.Σο.Κ, και το κείμενο διαγράφηκε κατά έναν περίεργο τρόπο, όπως και το βίντεο. Έτσι, θα γράψω αυτά που θέλω χωρίς να παραθέσω το συγκεκριμένο βίντεο. Άλλωστε λίγο-πολύ, όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει...

Κατά το 54ο λεπτό της ομιλίας, ακούγονται συνθήματα επαναστατικά ντεμέκ, από την γνωστή Αντιπολίτευση με το όνομα ΠΑΣΠ. Εναντιώνεται η τελευταία στο νόμο πλαίσιο, γιατί δεν της αρέσει. Δεν της κάνει, βρε αδερφέ, πώς αλλιώς να το πούμε? Τώρα, ποιο ακριβώς κομμάτι δεν τους κάνει?Ρωτήστε τους...

Εδώ στην Κέρκυρα, πάντως, η αντιπολίτευση ΠΑΣΠ, και για λογαριασμό των άστεγων φοιτητών (γιατί είναι και καλόψυχη η καημένη), πρόπερσι αποφάσισε να προτείνει μια πολύ επαναστατική κίνηση: Να κάνουν όλοι οι φοιτητές πορεία προς την Πρυτανεία, στις 6 η ώρα το απόγευμα. Γιατί στις 6 η ώρα το απόγευμα? Γιατί συνήθως η Πρυτανεία είναι ήδη κλειστή από τις 4...

Φέτος και μάλιστα προ ολίγων ημερών, ψάχναμε την ΠΑ(Σ)ΠΑΡΑ για να γίνει η περιβόητη συνέλευση. Βρίσκαμε τα άτομα τις ΠΑΣΠ, και έλεγαν χαρακτηριστικά: "Δε μπορούμε να κάνουμε συνέλευση γιατί όλοι οι δικοί μας λείπουν.." αλλά όλους αυτούς που έλλειπαν, τους είχαμε χαιρετίσει τουλάχιστον δυο φορές στο δρόμο... Βρε παιδιά! Βρείτε καμιά πιο πειστική δικαιολογία γιατί μέσα στο κέντρο της Κέρκυρας, όλο και κάπου θα σας πετύχουμε.....!!!

"Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν το καλό Σοσιαλιστικό Πα.Σο.Κ, που τώρα έχασε το δρόμο του...
Τον βρήκε, όμως, αφότου ήρθε η ΠΑΣΠ να του δώσει τα νώτα της...
Έλεγε τότε ο Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών (και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, όχι της Νεολαίας του κόμματος, αλλά του ΠΑΣΟΚ): Δεν θα περάσει ο Νόμος-Πλαίσιο. Εμείς είμαστε αντίθετοι με το Νόμο αυτό και θα πείσουμε το ΠΑΣΟΚ να μην τον εφαρμόσει. Εμείς δεν κάνουμε ότι μας λέει το ΠΑΣΟΚ, είμαστε ανεξάρτητο πράγμα, ούτε είμαστε ίδιοι με τις ΠΑΣΠ των άλλων πόλεων..."

Μάλλον βρε παιδιά, δεν προσπαθήσατε αρκετά να πείσετε τον κ. Γιώργο! Μήπως έπρεπε να του τα πείτε και στα Αγγλικά? Και, τέλος πάντων, αφού δεν είστε ίδιοι με το Πασοκ και τις άλλες ΠΑΣΠ, γιατί δεν αλλάζετε χρώμα και όνομα? Όχι τίποτε άλλο, αλλά μην σας παίρνει και εσάς η μπάλα! Κρίμα είστε!

Καλό κουράγιο φοιτητές, καλή δύναμη στον αγώνα..........

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Καλημέρα και από Κέρκυρα...

Αν δε μπορείς, πρέπει... αν πρέπει, μπορείς...

Άλλη μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα ξημέρωσε για όλους. Κυρίως, όμως, για τους μικρομεσαίους, τους άνεργους, τους φοιτητές...

Από χτες το απόγευμα γίνεται παράσταση διαμαρτυρίας στην Πρυτανεία του Ιονίου Πανεπιστημίου για τους φοιτητές που πρόκειται να μείνουν άστεγοι σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο, και ήδη είναι άστεγοι εν μέσω εξεταστικής περιόδου.

[Να σημειώσω, με μια μικρή παρένθεση, ότι το Πανεπιστήμιο σε διώχνει στα εφτά (7) έτη φοίτησης, αλλά παρ' όλα αυτά, δεν σου δίνει την ευκαιρία να αξιοποιήσεις τη Σεπτεμβριανή εξεταστική].

Ο περσινός προϋπολογισμός ήτανε στο 1.200.000 ευρώ, ενώ φέτος το κονδύλιο για τη στέγαση ανέρχεται στις 193.000 ευρώ, ενώ παράλληλα η χρηματοδότηση του Πανεπιστημίου περικόπηκε κατά 50 τοις εκατό.

Συν τοις άλλοις, δεν θα "χρειάζεται" ο φοιτητής να τελειώσει τη σχολή του ώστε να πάρει το περιβόητο "πτυχίο", αφού θα δίνονται τίτλοι σπουδών ανάλογοι με τα έτη φοίτησης και τα μαθήματα που διδάχτηκε. Με αποτέλεσμα πτυχία πολλών ταχυτήτων και αποσύνδεσή τους από την αγορά εργασίας: Έχω στη δουλειά μου έναν φοιτητή που τον πληρώνω 200 ευρώ το μήνα, γιατί έχει τίτλους σπουδών 2 ετών από τον άλλον που πήρε το πτυχίο.. Άσχετα αν αυτός ο φοιτητής πήρε τίτλο σπουδών 2 ετών γιατί ίσως δεν είχε άλλα λεφτά για να συνεχίσει...

Σιγά-σιγά ιδιοτικοποιείται το Πανεπιστήμιο, αρχικά με την αλλαγή του πενταετούς (και πλήρους) προγράμματος σε τριετές (και ελλειπές), και μετά με τις επιχειρήσεις που θα εισβάλλουν αξιολογώντας την επιχειρηματικότητα του Πανεπιστημίου...

Χαρακτηριστικά, βουλευτής του Πα.Σο.κ (σοκ) δήλωσε ότι: "Παρέχεται για πρώτη φορά η δυνατότητα ίδρυσης ακαδημαϊκών εδρών με χορηγία (...) Εδώ υπήρχε πάντα αρνητική προδιάθεση και απαγόρευση σε παρόμοιες δραστηριότητες. Τώρα ανοίγει ένα παράθυρο αλλαγής νοοτροπίας τουλάχιστον, και θεσμικού πλαισίου".

Εν ολίγοις: Ας αφήσουμε τις επιχειρήσεις να αλωνίζουν απροκάλυπτα, βάζοντας το logo τους στη μόστρα των Πανεπιστημίων, κάνοντας έρευνα για τις ιδιότητες της Ισπανικής ντομάτας... [...]
Στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου, πριν από κάποια χρόνια, ζητήθηκε σαν πτυχιακή εργασία το "Έξυπνο Μικρόφωνο", το οποίο θα έφτιαχναν οι φοιτητές τζάμπα για να το πάρουν "άλλοι" να το χρυσοπουλήσουν στο ΝΑΤΟ... [...]

Ας κάνω και μια αναφορά για την υποβάθμιση της γνώσης (βλέπε πενταετές-τριετές πρόγραμμα σπουδών...)
Για να συνοψίσω και να κλείσω, επιτέλους, τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φοιτητών, είναι είδος υπό εξαφάνιση...


Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Σχέσεις και υποσχέσεις...

Αν δε μπορείς, πρέπει... αν πρέπει, μπορείς...

Από την πολύ μικρή μου εμπειρία, συνειδητοποίησα ότι τα πράγματα δεν είναι δύσκολα, αν δεν τα δυσκολέψουμε εμείς. Τι εννοώ? Ότι εμείς οι γυναίκες, ξέρουμε σχεδόν πάντα τον τρόπο να κάνουμε αυτό που θέλουμε χωρίς να στεναχωρήσουμε κανέναν. Λίγη υπομονή χρειάζεται μόνο.

Η μαγκιά του "παιχνιδιού" δεν είναι να είμαστε μονάχα αυθόρμητες και παρορμητικές, αλλά να έχουμε και μια δεύτερη σκέψη, πιο ήρεμη και πιο αποτελεσματική.

Δε λέω να χρησιμοποιούμε τη διπλωματία και να παριστάνουμε πάντα ότι όλα είναι ρόδινα, προς Θεού. Αλλά, δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο...!
  • "Α, θα βγω  με τους φίλους μου σήμερα τελικά..", λέει εκείνος. Κι εσύ απαντάς "Εντάξει, αγάπη μου, καλά να περάσετε και δώσ' τους χαιρετίσματα" αντί για "πάλι μόνη μου θα με αφήσεις? Αμάν πια, βαρέθηκα!"
  • Ανακάλυψες κάτι που... δε σου άρεσε? Περίμενε μέχρι τη στιγμή που θα στο αποκαλύψει ο ίδιος αν δεν... αυτοαποκαλυφθεί καταλάθος!!! 
  • [...]
Αποδεδειγμένο με μαθηματική ακρίβεια, ότι την επόμενη φορά που θα βγει με τους φίλους του θα το σκεφτεί ξανά και ξανά.. Όπως επίσης, και δεν θα μπορεί-δεν θα θέλει να κάνει κάτι πέρα απο... εσένα!! Κορίτσια, ειλικρινά, είναι αποδεδειγμένα αποτελεσματικότερο από κάθε τι άλλο!! Το δοκίμασα... Ε, ok, δεν μπορώ πάντα να το κάνω... έχω και τις "στιγμές" μου, αυτές που δίνω ρεσιτάλ, αλλά σε γενικές γραμμές, με τη μέθοδο του "Δε σου λέω τίποτα κατάμουτρα, αλλά σε αφήνω να καταλάβεις αργά η γρήγορα ότι έκανες μαλακία", τα πράγματα γίνονται όπως ακριβώς τα θέλουμε! Δοκιμάστε το και πείτε μου....

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

ΠΡΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣΧΗ!! ανάπαυση..

Αν δε μπορείς, πρέπει... αν πρέπει, μπορείς...
Δεν ξέρω αν το πρόσεξε κάποιος, αλλά ψάχνοντας στο site του 424 Γ.Σ.Ν.Ε., ανακάλυψα ότι στην αναζήτησή του, έχει όλες τις πόλεις της Ελλάδος, την Κύπρο και όλα τα νησιά. Δεν έχει, όμως, τη Θεσσαλονίκη. Γιατί δεν υπάρχει η Θεσσαλονίκη στην ιστοσελίδα, οεο? Μήπως μας έχουνε πουλήσει για τα καλά προτού καν το υποψιαστούμε? Μήπως ανήκουμε στο στρατιωτικό νοσοκομείο των Σκοπίων? Μήπως να ανοίγαμε τα μάτια μας σιγά σιγά, μπας και ξεστραβωθούμε???