Με περίσσιο θράσος και όχι θάρρος, εχθές το πρωί, μπήκε φορτσάτη η κυρία Τέσι Σαλή-Παπασαλή και Πρύτανης, πλέον, του Ιονίου Πανεπιστημίου, λέγοντάς μας να φύγουμε από το κτίριο της Πρυτανείας γιατί της χαλάμε το image.
Δε μπορεί, λέει, να μπαίνει ο κόσμος και να βλέπει αυτή την κατάσταση μέσα σε έναν πολιτιστικό χώρο: παιδιά να κοιμούνται στους καναπέδες και στημένες σκηνές [...] Δεν έχει καταλάβει η κυρία Τέσι ότι ούτε εμάς μας αρέσει να κοιμόμαστε, να ξυπνάμε και να πίνουμε καφέ στην Πρυτανεία σαν τους άστεγους.. Τι "σαν"... Τέλος πάντων.. άσε που δεν έχει και ντουζιέρα να πεις να κάνεις ένα μπάνιο βρε αδερφέ!
Αν είναι δυνατόν, λέει, να ακουμπάει το ξύλο του πανό πάνω στις βουάλ κουρτίνες (!). Ε ναι κυρία Τέσι, αν είναι δυνατόν να υπάρχουν λεφτά για βουάλ κουρτίνες, τη στιγμή που για το πάσο θα πληρώνουμε δυόμιση ευρώ... Να το πω και σε απλά ελληνικά, χεστήκαμε για τις βουάλ κουρτίνες. Δεν έχουμε σπίτι να μείνουμε, Heloooooo!!!
Εγώ είμαι, λέει, υπεύθυνη για τις σπουδές σας και όχι για το σπίτι σας!! Άκου τι σκέφτηκε η γυναίκα! Συγνώμη, κυρία Τέσι, μπορεί, δηλαδή ο καθένας να μένει στην πόλη του, στο πατρικό του, και να σπουδάζει παράλληλα? Μήπως αυτά τα δύο είναι λιγάκι αλληλένδετα? Όχι πολύ, λιγάκι! ε?
Τι είμαι εγώ, λέει, και μεσιτικό, και γιατρός και δικηγόρος σας? Εν ολίγοις, μας λέτε να σπουδάζουμε χωρίς να έχουμε απαραίτητα στέγη, σίτιση και ασφάλεια, σωστά? Οκ....
Εμένα ο γιος μου, λέει, παίρνει 780 ευρώ το μήνα και συντηρεί και μια οικογένεια..! Ναι, κυρία Σαλή, αλλά έχει και μια μάνα που αν χρειαστεί, θα τσοντάρει και με το παραπάνω...
Να με βλέπετε, λέει, σα μάνα σας! Εγώ κάνω, λέει,ότι μπορώ για να σας στεγάσω από τον Οκτώβριο. Εγώ ανέλαβα, λέει, εδώ και ένα μήνα μόνο. Να πάτε να κάνετε αλλού τα παράπονά σας. Δε σας λέω, λέει, να φύγετε αύριο μεθαύριο, αλλά μέχρι την άλλη βδομάδα.... Ε κυρία Τέσι μου, βρείτε μας σπίτι για να μείνουμε, και θα φύγουμε σίγουρα από δω! Και στο κάτω κάτω, τι να κάνουμε? Να πάμε Αθήνα να στήσουμε σκηνές μέσα στη Βουλή?
Να πάτε, λέει, στην κατάληψη των σχολών σας, και όχι σε αυτό το πολιτιστικό κτίριο!! Συγνώμη, κυρία Τέσι, αλλά σε τρεις σχολές ήδη έσπασε η κατάληψη, και αύριο πιθανότατα θα σπάσει και στο Μουσικό. Και στην τελική, αν δεν είχαν οι σχολές κατάληψη, που θα μας στέλνατε? Στο διάολο?
Μη με εκβιάζετε, λέει, εμένα. Εγώ είμαι πολύ συναινετικός άνθρωπος και θα προσπαθούσα πάραυτα να σας βρω στέγη. Δεν το κάνω επειδή με πιέζετε εσείς. Και στο κάτω-κάτω, λέει γιατί οι άλλοι να νομίζουν ότι τα κάνω αυτά επειδή με εκβιάζετε και όχι επειδή θέλω? κυρία Τέσι, τι λόγια είναι αυτά, θα σας μαλώσω! Αφού εσείς τα 'χετε καλά με τον εαυτό σας και ξέρετε ότι το κάνετε επειδή θέλετε, τι σας νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι? Είστε μορφωμένη γυναίκα...
Εκεί είναι που ύψωσε τον τόνο της φωνής της και μιλούσε παράλληλα με 'μένα. Φυσικά δε με άκουγε. Και όταν τη ρώτησα "θέλετε να με ακούσετε και να μη μιλάτε πάνω μου?" απάντησε με ένα κατηγορηματικό "όχι, δεν θέλω να σε ακούσω"... Μιλάμε για πολύ συναινετικό άνθρωπο..
Τσατισμένη έφυγε, κατέβηκε τα σκαλιά, αλλά οι ενοχές της την γύρισαν πίσω. Ανέβηκε ξανά τα σκαλιά και μας είπε: "Αφού δεν καταλαβαίνετε, θα χάσουν και οι 300 φοιτητές τη στέγη τους εξαιτίας σας και δεν θα το θέσω καν στο αυριανό Πρυτανικό Συμβούλιο" και έφυγε...
Οι φοιτητές δεν ήταν καν 300.. οι κλίνες ήτανε 160 στο σύνολό τους.. Τώρα η κυρία Τέσι φανταζόταν ότι σε 160 κλίνες θα βάλει 300 φοιτητές... Οκ...
Ποιος εκβιάζει ποιόν?
Άσε αυτό το Τέσι.. μεγάλη γυναίκα με το όνομα Τέσι..
Δε μπορεί, λέει, να μπαίνει ο κόσμος και να βλέπει αυτή την κατάσταση μέσα σε έναν πολιτιστικό χώρο: παιδιά να κοιμούνται στους καναπέδες και στημένες σκηνές [...] Δεν έχει καταλάβει η κυρία Τέσι ότι ούτε εμάς μας αρέσει να κοιμόμαστε, να ξυπνάμε και να πίνουμε καφέ στην Πρυτανεία σαν τους άστεγους.. Τι "σαν"... Τέλος πάντων.. άσε που δεν έχει και ντουζιέρα να πεις να κάνεις ένα μπάνιο βρε αδερφέ!
Αν είναι δυνατόν, λέει, να ακουμπάει το ξύλο του πανό πάνω στις βουάλ κουρτίνες (!). Ε ναι κυρία Τέσι, αν είναι δυνατόν να υπάρχουν λεφτά για βουάλ κουρτίνες, τη στιγμή που για το πάσο θα πληρώνουμε δυόμιση ευρώ... Να το πω και σε απλά ελληνικά, χεστήκαμε για τις βουάλ κουρτίνες. Δεν έχουμε σπίτι να μείνουμε, Heloooooo!!!
Εγώ είμαι, λέει, υπεύθυνη για τις σπουδές σας και όχι για το σπίτι σας!! Άκου τι σκέφτηκε η γυναίκα! Συγνώμη, κυρία Τέσι, μπορεί, δηλαδή ο καθένας να μένει στην πόλη του, στο πατρικό του, και να σπουδάζει παράλληλα? Μήπως αυτά τα δύο είναι λιγάκι αλληλένδετα? Όχι πολύ, λιγάκι! ε?
Τι είμαι εγώ, λέει, και μεσιτικό, και γιατρός και δικηγόρος σας? Εν ολίγοις, μας λέτε να σπουδάζουμε χωρίς να έχουμε απαραίτητα στέγη, σίτιση και ασφάλεια, σωστά? Οκ....
Εμένα ο γιος μου, λέει, παίρνει 780 ευρώ το μήνα και συντηρεί και μια οικογένεια..! Ναι, κυρία Σαλή, αλλά έχει και μια μάνα που αν χρειαστεί, θα τσοντάρει και με το παραπάνω...
Να με βλέπετε, λέει, σα μάνα σας! Εγώ κάνω, λέει,ότι μπορώ για να σας στεγάσω από τον Οκτώβριο. Εγώ ανέλαβα, λέει, εδώ και ένα μήνα μόνο. Να πάτε να κάνετε αλλού τα παράπονά σας. Δε σας λέω, λέει, να φύγετε αύριο μεθαύριο, αλλά μέχρι την άλλη βδομάδα.... Ε κυρία Τέσι μου, βρείτε μας σπίτι για να μείνουμε, και θα φύγουμε σίγουρα από δω! Και στο κάτω κάτω, τι να κάνουμε? Να πάμε Αθήνα να στήσουμε σκηνές μέσα στη Βουλή?
Να πάτε, λέει, στην κατάληψη των σχολών σας, και όχι σε αυτό το πολιτιστικό κτίριο!! Συγνώμη, κυρία Τέσι, αλλά σε τρεις σχολές ήδη έσπασε η κατάληψη, και αύριο πιθανότατα θα σπάσει και στο Μουσικό. Και στην τελική, αν δεν είχαν οι σχολές κατάληψη, που θα μας στέλνατε? Στο διάολο?
Μη με εκβιάζετε, λέει, εμένα. Εγώ είμαι πολύ συναινετικός άνθρωπος και θα προσπαθούσα πάραυτα να σας βρω στέγη. Δεν το κάνω επειδή με πιέζετε εσείς. Και στο κάτω-κάτω, λέει γιατί οι άλλοι να νομίζουν ότι τα κάνω αυτά επειδή με εκβιάζετε και όχι επειδή θέλω? κυρία Τέσι, τι λόγια είναι αυτά, θα σας μαλώσω! Αφού εσείς τα 'χετε καλά με τον εαυτό σας και ξέρετε ότι το κάνετε επειδή θέλετε, τι σας νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι? Είστε μορφωμένη γυναίκα...
Εκεί είναι που ύψωσε τον τόνο της φωνής της και μιλούσε παράλληλα με 'μένα. Φυσικά δε με άκουγε. Και όταν τη ρώτησα "θέλετε να με ακούσετε και να μη μιλάτε πάνω μου?" απάντησε με ένα κατηγορηματικό "όχι, δεν θέλω να σε ακούσω"... Μιλάμε για πολύ συναινετικό άνθρωπο..
Τσατισμένη έφυγε, κατέβηκε τα σκαλιά, αλλά οι ενοχές της την γύρισαν πίσω. Ανέβηκε ξανά τα σκαλιά και μας είπε: "Αφού δεν καταλαβαίνετε, θα χάσουν και οι 300 φοιτητές τη στέγη τους εξαιτίας σας και δεν θα το θέσω καν στο αυριανό Πρυτανικό Συμβούλιο" και έφυγε...
Οι φοιτητές δεν ήταν καν 300.. οι κλίνες ήτανε 160 στο σύνολό τους.. Τώρα η κυρία Τέσι φανταζόταν ότι σε 160 κλίνες θα βάλει 300 φοιτητές... Οκ...
Ποιος εκβιάζει ποιόν?
Άσε αυτό το Τέσι.. μεγάλη γυναίκα με το όνομα Τέσι..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου